پائیز

مسعود رضایی بیاره

پائیز

بعد از آن روزی کـه رفتی  جـلوه از پائیز رفت

مهربـــانی پَـر کشید از بــــاغ و بـا گـُلریز رفت

سهره تـــرک آشیـــانه وز پِِِـــی او لالـــــه هــم

چــون پرستو و چکاوک هــای عاشق نیز رفت

خنــده پَــر زد از لبــانم ، لانــه‌ام را بـــاد بُــرد   

از لبـــان غنچــــه هـــم لبــخند مهر آمیـز رفت

بـــاغ پژمُــرد و نــــوایــی بـر نیامـــــد از لبـی

فـــاخته دم در کشیــد و بلبــــل از پـالــیز رفت

جـــان شیرینــم ، پس از تــو بیستون آرام شد

رفت فرهادت به حسرت از پی‌اش  پرویز رفت