هر چه غرقه در نگاهت می شوم
تشنه تـر از هـر نگاهت می شوم
تــــا نـگردانـم نــگاه از چشم تــو
تـــا ابــــد حصر نگاهت می شوم
قطره‌ای افتــــاده بر دریــــای راز
مـــحو در بــحر نگاهت می شوم
تا نگاهم می کنی، از خــــود رها
غــرق در قعر نـگاهت می شوم
دخـــــتر عـــــــطر دل اردیبهشت
دشتی از عطر نـگاهت مـی شوم
همسفر بــا قصه‌هــــای دور دست
عـــــابر شهر نــــگاهت می شوم
بیش از این از شهر قربانی نگیر
یک نــظر نـــــذر نگاهت می شود
مسعود رضایی بیاره
۰ نظر
۲۵ آذر ۹۷ ، ۰۹:۱۷