گفتــی کــه چگونــــه‌ای ؟ خرابـــم !
انــــگار بـــه خــوابم و نــه خـوابـم
چون برگ خزان رسیده ای دوست
افتـــــــاده بــه روی مــــوج آبــــــم
تــــا آنــــــکه کـــــجا بـــــگیرم آرام
بـــر مــوجــــه‌ی آب مـــــی شتابـم
گفتــی کـــه چگونه‌ای ؟ چه گـویم !
دریـــــاب ! سئوال بــــی جـــوابـــم
ویــــــرانــــه‌ی کشوری پــــریشان
بـــعد از دو سه بُــرهـــه انـــقلابــم
آن تشنــــه کـــــه در دل بیـــــابـــان
دلبسته بـــه جــــــــــــلوه‌ی سرابــم
گـوینـــد که زنــــده‌ای ، ولــی مـــن
تصویـــر غـــریبـــه‌ای بــــه قــــابـم
مسعود رضایی بیاره
۰ نظر
۲۳ آبان ۹۷ ، ۱۰:۲۷