سوز غزل

بی تو بغض دلم از پنجـره لبریز تر است

برگریزان مـــن از بـاغچـه پائیز تـر است

 

رنگ چشمان من و سمت نگاهـم به افـق

از غـروب  دل غمدیده غم انگیز تر است

 

می نشیند به دل ار سوزغزل نیست عجب

نغمه‌ی برگ خزان دیده دل آویز تر است

 

غلـط افتـاده اگر قافیـــه ای دوست ، ببین

اشک من قافیه پرداز و غزل نیز تر است

 

رفت آبـــان و رسید آذر و انــگار هنــوز

فصل پائیز من از مهر تو لبریز تر است

مسعود رضایی بیاره