آتش گرفتــه صحرا ، از رنــگ و روی لالــه
پـــروانه مــی زنــد پــَر ، در جُستجوی لالــه
بانگ حــــزین بُُــلبـُل ، مــی سوزدم سراپـــا
بــــاد سحر کـــه بوسد ، زیـــر گلــوی لالـــه
ای لحظه‌های مستی هر جا و هر چه هستی
بُگــــــذار تـــا بنوشیم مـــی از سبوی لالـــه
حالــی نبینم از ایـــن ، خوشتر کنــار چشمه
چشمی به سوی ساقی ،چشمی به سوی لاله
عـــاشقتر از همیشه، آتش گــــرفته جــانش
پیچیـــده لای جنـــــگل، راز مـــگوی لالــــه
می آیــــد از کـــرانــه، آنـک نسیم و تـرسم
بـــازی کنـــــد ز مستی بـــا آبـــروی لالــــه
مسعود رضایی بیاره
۱ نظر
۲۲ آبان ۹۷ ، ۰۷:۵۳