مسعود رضایی بیاره
اشک شوق
آسمان ،عطر طـــراوت بـــر دمـــن بــاریـــده‌ای
اشک شوق از مهربـــــانی بر وطــن بــاریـده‌ای
بّــــر لبان تشنــه‌ی خـــــاک و نــــــگاه جـویبـار
نــــم نـــم بــاران عشق از جان و تن باریده‌ای
یـوسفی گــم گشته بـــــــودی در بیابـــان امیـــد
بِِِِـــوی امیـــــد از میــــان پیــــرهــن بــاریده‌ای
در چمن احساس شوق زنــــــدگی پــژمرده بود
شوق و شور زنـــــدگانی در چمن بــــاریــده‌ای
شاعری شیرین سخن چون نم‌نم اشک تو نیست
شهـد شعـری عـــــاشقانه در سخن بـــاریده‌ای
۰ نظر
۳۰ دی ۹۶ ، ۱۴:۳۱