دل آزار

مسعود رضایی بیاره

دل آزار

یار اگـــر نیست  ولـی دیده‌ی بیداری هست

پرتو ماهــــی اگر نیست شب تــــاری هست

 

 گر نسیم نفس دوست به مـــا مـــی نـرسد

بـــاغ پـــژمــرده‌ای و نـــرگس بیماری هست

 

نغمـــه‌ی دلکش محبوبم اگــر نیست ، ولـی

نالـــــه‌ی مرغ شب و زمزمه‌ی تــاری هست

 

به لبم جــــــرعه‌ی آبـــــی ز لبش گــر نرسد

لب خشکیده‌‌ای و چشم شرربـــاری هست

 

به مــــــراد دلم ار چـــــرخ نگردیـــده ، ولــی

دلبــــــر دلشکــن و یــــــار دل آزاری هست

 

هر که پرسد ز من آیا به دلم مهر تو هست

اشک می آیـد و فریــاد کشد : آری هست!  

 

هیچ پرسیده‌ای ای دوست در این کنج قفس

سهره‌ی دلشده و مــرغ گـــرفتاری هست ؟