مسعود رضایی بیاره
نرگس بهبهان
ای نــــگاه دلــفریبت ، رنـــگ عشق آسمانــــی
می زنی آتش به جانم ، شعله در من می کشانی
بــــاغ رویای نــگاهت ، رنــگ چشمان سیاهت
جــــلوه‌ای مستانه دارد ، نــــرگسان بــهبــهانی
آتش عشقی نَهـُفتـــه ، لای چشمــانت شکــُفتــه
راز دل گــویی سحرگــه ، با زبــان بی زبــانی
هر زمستان زیر باران یا که در سرمای سوزان
می کشی همچون من ای گـل انتظاری جاودانـی
بـر سر راهـــی کــه شاید ، او بیــایـد یا نیایــــد
قطره قطره اشک چشم وعــطر گیسو می فشانی
۰ نظر
۰۷ بهمن ۹۶ ، ۰۹:۳۰