آوای سهره

شعر و ادبیات

آوای سهره

شعر و ادبیات

شعر و ادبیات

آخرین مطالب
پربیننده ترین مطالب
محبوب ترین مطالب
مطالب پربحث‌تر

۵ مطلب در مهر ۱۳۹۶ ثبت شده است

مسعود رضایی بیاره

نغمه‌ی بارانی

از نــــگاهـــم قصه‌ی مهر نمی خـــوانی ، نه ؟

چیــزی از حالت پائیــــز نمی دانــــــی ، نــه !

 

بـــــاد پائیزم و از دشت غــــــزل مــــی گــذرم

گیسوان را نــــگشائـــی و نیفشانـــی ، نــــه !

 

گفته بــــودی کــه پُــــر از زمـــزمه‌ی بــارانی

آسمان ابری و خیس است ، نمی خوانی ، نه؟

 

کــــوچه پـــائیزی و  از شاخــه غزل می ریزد

آه ای لحظــــــه‌ی  سرشار نمی مـــانی ، نــه !

 

گوش کن ! زمزمــــه‌ی خیس مـرا مــی شنوی

آتشی هست در این نغمــه‌ی بارانـی ، نه !

۰ نظر ۲۸ مهر ۹۶ ، ۱۷:۰۸
مسعود رضایی

مسعود رضایی بیاره

قاصدک

جرعه جرعه با شراب کهنه می نوشم تو را

می نـوازد تار دل با ناله  در  گوشم تــو را

 

جنـــگل عــریـان و تشنه ، خـــاک تابسانییم

می کشم بـــاران پائیزی در آغــوشم تــو را

 

بُـردی از هوشم ولی ای بی وفـا از دل نبرد

فصل سرد فاصله یک لحظه از هوشم تو را

 

ماه من در خواب هم چشم تماشای تو نست

لابلای پــرده‌‌ای از اشک مـــی پــوشم تـو را

 

ای بهار رفته سرشاراز توام ، چون قاصدک

می برم حنگل به جنـگل بر سر دوشم تو را

۰ نظر ۲۵ مهر ۹۶ ، ۱۴:۰۰
مسعود رضایی

مسعود رضایی بیاره

سُرخـَن سوار

می بــویم از بــاد سحر ، بــوی بهـاری را که نیست

محو تماشا می شوم ، آن لالـــه زاری را کــه نیست

 

بر چشمه آمــد دلبــری  زیباتــر از حــور و پـــــری

می بینم از صد فاصله  ، آنجــا نـگاری را که نیست

 

بانـــویِ ایــــلِ آفتـــــاب ، آمــــد غُبــاری بــا شتاب

برخیز و بنگر هیبتِ سُرخـَن سواری را کـــه نیست

 

در پشت پرچین غـــزل ،  شیرین تـر از شهد عسل

بشنو نـــوای بـلبـل و بانگ هــــزاری را کـه نیست

 

آن سو نهـــاده  یاسمن ،  گیسو بــه دست  نسترن

این سو کنم من نوحه بر آن روزگاری را که نیست

 

بعد از تو ای سرو چمن ، من چون نسیم بی وطن

می بویم و بر سر نهم خــاک مــزاری را کـه نیست

۰ نظر ۲۱ مهر ۹۶ ، ۱۵:۱۳
مسعود رضایی

مسعود رضایی بیاره

خورشید پائیزی

مهتاب سر بر مـی کشد از پشت کهساری که نیست

افتــاده نــــور مــه سر  ایـــوان دلـــداری که نیست 

 

از دور مــــی بــــوسم رخ مـــه را میــــــان آسمان

با او سخن می گویم از پرتوی رخساری که نیست

 

آهـــی بر آرم گــاه گـــاه ، دلتــگم ای مهتــاب ، آه

آهسنه مـــی خوانم غزل با نغمه‌ی تاری که نیست

 

مستم ز بــــوی نـــرگس و در بین امــــواج خیـال

غــرق تماشا می شوم در چشم بیمــاری که نیست

 

سر می کشم جــامی ز نــو در پشت جامــی آتشین

سر می نهم بر شانه و زلف نگونساری که نیست

 

تنگ غــروب آمد ولـــی ،  میلی نـــدارد بر کـــند

خورشید پــائیزی دل از پشت سپیداری کــه نیست

۰ نظر ۲۱ مهر ۹۶ ، ۱۴:۳۱
مسعود رضایی

مسعود رضایی بیاره

بلوط خسته

نه سپیده‌‌ای بــرآمد ،  نه فــروغی از شب تــار

نبرد رهی به حــالم ، می تلـــخ و نـــاله‌ی تــار

 

نه ز دست من بر آید ،  نه ز اشک صبحـگاحی

مگر آن نسیم گیسو ،  گـِـرهی گشاید از کـــار

 

تو کـه دل بریــدی از ما و  به دیگران سپُردی

به خیال خــود بــگو پا  ، ز دل شکسته بــردار

 

منم آن بلـــوط خسته ، کـــه شکسته و نشسته

همه سالـــه زیر برف و قــــدم تـگرگ  کهسار

 

پس از آن بهـــار کــوته کـه شکـُفتم از نگاهت

به خزان رسیده چندی همه برگ و بارم انگار

 

اگر از غبـــار پایش  به دهــان غُنچه دیــــدی

دل من، ز بوسه بـردار و به روی دیده بگذار

 

گـُـل حسرت ار شکفتی به خــزان و مـن نبودم

ز من ای نبرده بویی ز بهـار و سبزه یــاد آر

۰ نظر ۱۱ مهر ۹۶ ، ۰۸:۰۲
مسعود رضایی