آوای سهره

شعر و ادبیات

آوای سهره

شعر و ادبیات

شعر و ادبیات

آخرین مطالب
پربیننده ترین مطالب
محبوب ترین مطالب
مطالب پربحث‌تر

۷ مطلب در خرداد ۱۳۹۹ ثبت شده است

آمــــدی، یـــا بعد عمری غـــرق رویایــم هنوز

رفتــــه‌ام از دست یـــا بر مــوج دریـــایم هنوز

 

ایـــن تــوئی یا در نـگاهم سایه‌ی وهم وُ خیال

پشت پـــرچین غــــزل محــوِ تماشایـــم هنـوز

 

برگ شبنم خورده‌ام در کوچه سار برگ وُ باد

یا بــه روی شاخه در آغـــوش صحرایم هنوز

 

روح سرگردانِ مجنونم کــه شب‌هــا بی سبب

کـــو بــه کو در جستجویِ بـــویِ لیـلایم هنوز

 

بـــــاد شب خیز دنــــایم، تـــا بـریزم بر سرت

عــطر وحشی بر سر کوی تـــو می آیــم هنوز

مسعود رضایی بیاره

۰ نظر ۲۵ خرداد ۹۹ ، ۱۹:۴۷
مسعود رضایی

حـــــضرت آدم نمــــی دانست کــــه

آخـــــــریــــن آدم نخستین آدم است

 

او گُنـــه کرد وُ زمیــن کیـــفر کشید

خانه‌اش ویران وُ درهم برهم است

 

بعد از آن سیبی کــه دزدیــد از خـدا

سرنوشت اهــــل عـــالم مبهم است

 

از همــان روزی کــــه او تبعید شد

در زمین آشوبِ جنگ و ماتم است

 

یک نـفر گـــر راه یــــابد در بهشت

آن همه حـــوری برای او کـم است

مسعود رضایی بیاره

۰ نظر ۲۴ خرداد ۹۹ ، ۰۹:۴۸
مسعود رضایی

کاش در هر کوچه یک میخانه بود

دوره، دورِ ساغــــر و پیمانه بــود

 

همسفر بـا عاشقان کــــوچه گـــرد

عــطر شببوهای تـــابستانه بــود

 

بــــر لب هــر کوچـه و هـر پنجره

نغمه‌ا‌یـــای یا خنـــده‌ای مستانــه بـود

 

اشک زیبا، سوختن خوش بود اگر

مهربانی شمع ، دل پـــروانه بـود

 

دیــــوِ مردم خوار وُ عفریت ستم

لا بــه لای قصـــه و افسانــه بـود

 

شهردار شهر و فرمـــانــــدار مـا

عاشقی یا شاعــــری دیوانـه بود

مسعود رضایی بیاره

۱ نظر ۲۱ خرداد ۹۹ ، ۱۲:۰۵
مسعود رضایی

کوهسارت تشنه وُ آتش به جـــانت می زنند

شعله در آهو وُ کبک نغمه خوانت مـی زنند

 

تا به کی باید به خاکستر نشینی، تـا بـه کی

شعلــــــه در کاج بُلنــــدِ مهربانت مـی زنند

 

قـامت سبز بلوطتت را بــه آتش مــی کشند

اخگر و آتش به سارِ بی زبــانت مــی زنند

 

سرو سبزت شعله ور آهوی کوهت دربـــدر

شعله در جانت، شرر دراستخوانت می زنند

 

بـــا کـــدامین مــرثیه خـــائیز آرامت کنــــم

واژه‌ها هـم شعله در اشک روانت می زنند

مسعود رضایی بیاره

۰ نظر ۱۲ خرداد ۹۹ ، ۱۳:۰۲
مسعود رضایی

بلـــوط تشنه‌ام، در سینـه‌ی خـــائیز مـــی سوزم

سراپــا شعلـــه‎ام ،ایستاده وُ یک ریز می سوزم

 

نه پروازی نـــه آوازی نـه کبک نغمه پــردازی

که سر بر شانه‌ی خــامی وُ با خائیز می سوزم

 

ز هر بــادی که بر خیزد، میان شعله می رقصم

سحر تا نیمه شب‌ها، نیمه شب‌ها نیز می سوزم

 

ستم کردی، نکردی؟ شعله در جـان من افکندی

سراپــا لابـــــلای شعله تــــا پــــائیز می سوزم

 

غــروب زرد و سرخ بــی پنـــاه شهر اُتـــرارم

که در جهل و جنون غایر وُ چنـگیز می سوزم

مسعود رضایی بیاره

۳ نظر ۱۱ خرداد ۹۹ ، ۱۲:۵۵
مسعود رضایی

هـــوا، هــــوای جــدایی، هوای دلتنگی

صدا، صـدای شکستن، صدای دلتنــگی

 

نسیم صبــــح دنـــــا وُ پسین بـــادِ بهار

نمی گشایـــــدم از دل هــــــوای دلتنگی

 

غـــروبِ غمــزده بُـگشا نسیمِ آغــوشت

که بی پنـاه نلرزد، شانـه‌هــــای دلتنگی

 

غمی به رنگ غروبم، خزان کشیده قلم

بــه روی بــوم نـــگاهم، نــمای دلتنگی

 

تو رفته‌ای و پس از رفتنت به جا مانده

ز کوچهای که گذشتی جای پای دلتنگی

مسعود رضایی بیاره

۱ نظر ۱۱ خرداد ۹۹ ، ۱۲:۵۳
مسعود رضایی

امشب منــم وُ خـــلوت رویــــای نـگاهت

دل داده‌ام امشب بـــه تماشای نـــــگاهت

 

چشمم بـــه تماشای مَــه وُ اختـر شبگرد

خالیست در این خلوت شب جای نگاهت

 

تـــار آتش وُ من جنـگل خشکیده‌یِ پائیز

هر پــــرده کند یـــاد غـــزلهای نـگاهت

 

کـــو واژه‎ای از میـــکده وُ نغمه وُ دریـا

تا جــــای دهـــد وسعت زیبـــای نـگاهت

 

آرامــگهِ ژالــــه‎ به هنــــگام بـهار است

تـا چشم مـــن افتاده بــه دریای نـگاهت

 

پـــائیز غــــزل آمد و از جلوه فرو ماند

آن لحظه کـه پی برد به دنیــای نگاهت

مسعود رضایی بیاره 

 

 

۰ نظر ۰۶ خرداد ۹۹ ، ۱۲:۲۰
مسعود رضایی