هم قفس

 

هر کـه یـاد از ما کند در این قفس یادش بخیر

هـم قفس باشد مرا یــا هــم نفس یـادش بخیر 

 

                                                                          
  

 

 

هر که یاد از ما کنـد در این قفس ، یادش بخیر

هـم قفس باشد مرا یا هـم نفس ، یادش به خیر

 

ما و دل بــودیم و یـــاری نــازنین و مهربـــان

دل برفت و یار رفت از دسترس ، یـادش بخیر

 

یــار دانــم بـی وفایـی کرد و مهر از مـا بُریـد

دل چـه دید از من نیامـد باز پس ، یادش بخیر

 

 گـَل سزاوار است اگـر بر دیده بنشانی ، ولـی

 گر بگیرد دوستی با خار و خس ، یادش بخیر

 

مـا کـه نـوش و نیش دنیـا پشت سر بگذاشتیم

یاد بـاد از مهر یار و خرمگس ، یادش به خیر

 

دست صیــــاد ستم مــی بُـرد هنـــگام بهــــار

   سهره‌ی سحرآفــرینی در قفس ، یـادش بخیر