من از سرمـــــــای آن چشمانِ بــــی احساس می لـرزم
بــــرو! مـــــن از تماس شیشه بـــا الماس مــــی لـرزم
تــــو سرشــار از دمِ سرمـــــــایِ ســوزانِ زمستانــــی
و من صــــحرا نشینی ساده در کـــرباس مـــی لــــرزم
سیه مستی مکن امشب، برو ! مـــا را به خود بُـــگذار
شراب کهنــــــهام ، بـــــا لـــرزش گیلاس مـــی لـــرزم
نسیم از سبزهیِ نــــو در بهـــــاری تـــازه می گــــوید
و من از ساقـــــههای تُــرد وُ رقص داس مــی لـــرزم
خزانی خواند آوا باد وحشی پشت این پرچین،پاورچین
مـــن از دستی کــــه بفشارد گلویِ یـــاس مــی لــرزم
مسعود رضایی بیاره