بهــــارا ببخشا ! دلـــی شاد نیست
رسیدی و مــارا ز تــو یــاد نیست
بهــــارا ببخشا، بسی سال‌هـــاست
بهـــاری در این محنت آبـاد نیست
اگـر از تــو نشکُفت لبهـــا ، دلی
ز بنــــد غـــم وُ محنت آزاد نیست
نه سروی دگر سر فــــرازد به ناز
چمن فـــارغ از داغ شمشاد نیست
ز تقـویـــم مــا محو شد فــرودیــن
در او برگ اُردی و خرداد نیست
بــــه کهسارهـــا لالـــــه‌ای وا نشد
که در سینه‌اش داغ فــرهاد نیست
مسعود رضایی بیاره
۰ نظر
۱۸ اسفند ۰۱ ، ۱۱:۱۰