آمــدم در کـوچــه‌ات بــا بـرگـریزانی دگر
ابــری‌ام، دارد نـگاهم شور بـارانـی دگـر
برگ پائیزیم وُ لبریزیم از آهنگی حـزین
در گلـو پیچیــده مــا را آه سوزانـی دگـر
پا بِنه در کوچه اینک تا در آمیزد به هم
نغمه‌ی پای تو با برگِ غزل خـوانی دگر
من غزل میریزم وُ پائیزِ رنگ آمیزهــم
زیر پاهایت غــزل از لای دیــوانی دگــر
گر گذشت این برگریزان وُ نیایی باز هم
انتظارت مــی کشم تــا بــرگریـزانی دگـر
مسعود رضایی بیاره
۱ نظر
۳۱ شهریور ۰۰ ، ۱۴:۰۴