کام و جام
در این دنیا کسی بـر ما ستم کــرد
کـــه در تقدیر مـا تقریر غـــم کرد
صفــــای خـــــاطرِ آن میــگساری
که با می شادخواری را عَلَم کـرد
نبیند رنـــگ شادی آن کسی کـــه
بساط بــاده نوشان را به هـم کـرد
گــوارا بادش آن جـــام و جــــلابی
که یـاد از کیقباد و جام و جَم کـرد
اگر کامـی دهــد یــاری ، صفا داد
وگر جامی دهـــد باری، کَرَم کـرد
مسعود رضایی بیاره
۰ نظر
۰۵ تیر ۹۸ ، ۱۱:۱۹