بــال وُ پَر بـودم وُ پـرواز نکردیم وُ گذشت
سفری فصل گُل آغــاز نــــکردیم وُ گـذشت
سر زد از پنـــجره مهتاب شبانــگاه، ولـی
چشم بستیم وُ بغل بــــاز نکردیم وُ گـذشت
تــــار حسرت زده در کُنج نــگاهم می کرد
غـزلی در دل شب ساز نـــکردیم وُ گذشت
قاصدک رقص کنان آمد وُ از کوچه گذشت
بــه تماشا نـگهی نــاز نکردیم وُ گــذشت
اشک بـودیم وُ بـه راهش نچکیدیم، دریغ
در دل دوست رهــی باز نکردیم وُ گذشت
مسعود رضایی بیاره
۱ نظر
۱۱ خرداد ۰۰ ، ۱۳:۳۷