خبر! خبر!
شاخـــه‌ی رَز نهاده بر، شانـــه‌ی جـویبار سر
آب روان و آسمان، صــاف و نسیم رهــــگذر
مهر مه است و می دمد، مه به میانه ماه من
جـــام پیــاپیم بـــــده، تــــا بکشد سپیده سر
چشم ستاره میزند چشمک و چشمه چامه ور
پرتــو مــه کشیده بــر، دامنه رشته‌هــای زر
مـن ننهم شبی چنین، چشم به روی هـــم اگر
پلک بـه روی هــم نهد، چشم ستاره تـا سحر
مــاه بسی در آسمان، بــر سر و دامــن دنــا
بــاز گذر کند ولی، بی من و تو، خبر! خبر!
مسعود رضایی بیاره
۰ نظر
۱۵ مهر ۹۸ ، ۱۳:۱۷