رهایی

مسعود رضایی بیاره

رهایی

او ز مـــن بیــــگانه و مـــن آشنـایـی مـــی کنم

آه ، مــی دانــــم کـه واهـــی دلـربایی مــی کنم

 

دشمن جـــــان مــن است ، امــا نمی دانـم چـرا

نـــام  او مــی آیـــد، احساس رهــایی مــی کنم

 

زورق بـــــی ساحلم را مـی بــرد مــوج جنون

بین گـــرداب خیــــالش ناخـــــــدایی مــی کنــم

 

آتشی افتــــاده‌ام در پیش پـــــای تنـــــد بـــــاد

شعله ور در پیش چشمش خود نمایی می کنـم

 

آه، می دانـم که می سوزم ، ولی بی بال و پـر

با حــــریر شعلـه‌اش زور آزمـــایی مــی کنــم