مسعود رضایی بیاره
غروب دلتنگی
بیـــا با هـــم دمــی نـم نم بـگردیم
تمام
کــــوچه را کـــم کــم بگردیـم
بیـــا پــــائیز شورانــگیز چنــدی
میان
کـــوچه‌هـــا با هـــم بــگردیم
سراغ از لالـــه‌ی پــَر پــَر بـگیریم
پــی آثـــاری از مـــرهم بـــگردیم
دمـــی بــا لالـــه‌ی حسرت نشینیم
کنــــار خــانــه‌ی شبنم
بـــــگردیم
شقایـــق را به یــاد آریم و چنـدی
میان کـــوچه سار غـــم
بگــردیـم
به یـــاد گـــُل درود آریـم و از پی
سکوت کـــوچه را از دم
بــگردیم
بیا در کـــوچه سار بــرگ ریـزان
پــی گـُلبرگی از مـــریم بــگردیم
غروب شهر دلتنگی قشنگ است
بیا با هــم دمــی نــم نــم
بـگردیم
۰ نظر
۱۱ خرداد ۹۶ ، ۱۸:۵۳