مسعود رضایی بیاره
مرا ببوس
تــا سبک نــــــگاه تــو عــراقیست
این سوز سخن به سینه باقیست
در پیش نـــــــگاهت ار بنـــــــالم
آهنـــــگ نـــــگاه تـــو فــراقیست
آن لحظــــه ی نـــــاگهان چشمت
میـــــلاد قشنگ یـک تــــلاقیست
گفتم کــه «مرا ببوس » گفتــی:
آهنــــــگ حــــــزین گـُلنراقیست
هرچند نـــــــگاهت عاشقانست
افسوس که راه دل رواقــیست
مـــا و غـــــــزل ار سیاه مستیم
چشمان سیاه یــــــار ساقیست
بـــــــوی نفسش ز یـــاسمین و
گلبـــرگ نـــــــگاه او عقاقیست
عشق آینــــــه ازل نمــون است
دیــــــــدار نــــــــــگار اتفاقیست
۰ نظر
۱۶ آبان ۹۵ ، ۰۸:۰۰