مسعود رضایی بیاره

خوش آمدی 

های ای غزال  دشت غزل‌ها ، خوش آمدی

بـا دیــــگری  یا تــک و تنــها ، خـــوش آمدی


آغـــــوش وانموده‌ام ای قــــوی دل فـــریب

برگشته‌ای به سینه‌ی دریــا ، خوش آمدی


در لابـــــلای مــوج غــــــزل‌های بــــی قرار

گـردن کشیده‌ای به تماشا ، خـــوش آمدی


اینجا گـــــرفته بــــود هــــوایش بـــدون تـو

پایت به روی چشم ، به اینجا خـوش آمدی


بــــوی خــزان می دهد این کـــوچه بـاغ‌ها

در کوچه سار خـــاطره با مـــا خوش آمدی


دنیـــای مــــا تو بــــودی و اینک بـــدون ما

ای نـــو گل شکفته به دنیـــا خـوش آمدی