عطر احساس

 

 

آرزو مانـــده کــه یک لحظه فــراهم بـاشم

فـــارغ از دلــهره و آدم و عـــالم بـــاشم

 

نه که یک عمردر اندیشه‌ و رویای بهشت

روز و شب سوزم و در کــام جـهنم باشم

 

بگذاریــد همین لحظه کـه هستم،  لب جو

بنــهم لب بـه لب ساغـر و خُــّرم بــــاشم

 

فـــارغ از سیب و لب وسوسه انگیز حوا

عـــــطراحساس در انــدیشه‌‌ی آدم بـــاشم

 

کاش می شد به لب تشنه و خشکیده‌ی گل

دم خــوش بــــوی بهار و نـم شبنم بـاشم

 

بگذاریـــد که یک پنجره‌ی بــاز بــه صبح

پُر ز بــاران و گُــل و نغمه‌ی نم نم بـاشم

 

بگذاریــــد مـــرا بر سر سجـــاده‌ی دشت

   ذاکــــر سوسن و آلالـــــه و مریم بـاشم  

مسعود رضایی بیاره