شاخه نرگس

شاخه نرگس

رفتــم از یـادت و یادت به دل افتاد و شُکفت

غنچه زد لاله‌ی حسرت زده در یاد و شکُفت

 

دیــدی آن شاخـه‌ی نرگس که به دستم دادی

با نم اشک من آن خاطره گل داد و  شکُفت

 

بیستون دانــد و آن تیشه‌ی افتــاده به خاک

لاله‌هایــی کــه دمید از دل فــرهاد و شکُفت

 

شرحــی از داغ دل حسرت پـــــائیزان است

گـُل سرخی که دمید از دل خُـرداد و شُکفت

 

آمــدی بر سر ایـــوان و ز مـــویت شمه‌ای

غنـچه بشنید سحر از نفس بـــاد و شُکفت

مسعود رضایی بیاره