سر به دامـان دنـــا ، کهسار مـــی خـوانـــد مــرا
ای نسیم صبحگاهــی ، یـــار مــی خـــواند مــرا
کوله بـاری پُـر ز شوق و چـوب دستی بی قرار
عــطر گیسوی دنــــــا ، دلـــدار می خـــواند مرا
راه مست و کبک مست و رهنوردی مست مست
قاچ مستان مست و بــا اصرار می خــواند مـرا
مــه فــــرو افکنده گیسو ، لالـــه رقصد بـا نسیم
گــُْل گرفتــه ساغــــر و گـُلزار می خـــواند مــرا
ره نمی گیرد قــــرار و پــــای شوقم بِِِِِــی قـــرار
سر به دامان دنـــا ، کـُهسار مــی خـواند مـــرا
مسعود رضایی بیاره
۰ نظر
۲۱ مهر ۹۷ ، ۱۴:۰۹