شنبه, ۱۴ بهمن ۱۳۹۶، ۰۸:۵۹ ق.ظ
غزل خوانی
مسعود رضایی بیاره
غزل خوانی
ابــــر بهـــارانــم و بـــــارانــی ام
تنــــــــــدر کُهسار پـــریشانــی ام
گـــــاه بپیچد بـــــه دل کــــوهسار
بغض گــــره خـــورده‌ی پنهانی‌ام
جـــز نــــگه اختـــر شبگرد نیست
در دل شب شاهـــــد ویــــــرانی‌ام
نیست امیـــــدی کـــه بـروید گـُلـی
در پس این سوز زمستانــــــــی‌ا‌م
بس که ز دل لالــه‌ی حسرت دمید
گلشنی از لالــــــــهِ ی نعمـــانی‌ام
دفتری از خـــاطره‌هــــای خــــزان
هست نـــــگاهـــم و نمی خوانی‌ام
نیمـــه شبـــی خیز و بیـا بـی خبر
زلــــزلــــه آسا کــــه بلــــرزانـــیم
محــــو تمــاشای نــــــگاه تـــــوام
عاشق ایــن سبک غــزل خـوانی‌ام
چشم تو پُر شور و من از تـار دل
والـــه‌ی ایـن نغمـــه‌ی ایـرانــی‌ام
رفتی و بعــد از تو نفس می کشم
در خـجل از جـان و گران جانی ام