چهارشنبه, ۲۹ فروردين ۱۳۹۷، ۱۰:۵۰ ق.ظ
درس وفا
مسعود رضایی بیاره
درس وفا
با همه چــربی سرپنجـه ولـی چنگی مـا
نبــرد ره بــه سراپـــرده‌ی دلتنـــگی مــا
نگذرانیــد بـه دانشکــده‌ی عشق ، دریــغ
واحـدی درس وفــــا ، دلبـر فرهنـگی ما
بـاغ پـائیزم و در رهگــــذر بـــاد خــزان
دل نوازی کند این خش‌خش آهنــگی مـا
همدمی بود مرا چـون نی و گرمای نفس
اهــرمن کـــرد پـــراکنــده هماهنگی مــا
نوبهـــار آمـد و من بــاغ پُـر از پــائیزم
گــُل و بُـلبـُل نکنـد چـــاره‌ی دلتنگی مــا
دیدم از دور
که می رفت و نمردیم از شوق نیست یک
عاشق دلخسته به دلسنگی ما